تکنیک جوجه اردک زشت

امروز اصلن زبان نخوندم. یه 20 مین اسپیکینگ کار کنم(با خودم حرف میزنم دی) میام

.........

اسم خاص/اسیر اسم/ 9 از 10/ کامنت

اکثر اوقات کاری که فسفرسوزی کمتری داشته برامون لذت بخش تره. من که اینطوری ام و شماها رو نمدونم. همیشه خوندن کتاب غیردرسی  برام راحت تر از کتاب درسی  بود و لذا بیشتر لذت داشت. ورزش کردن بیشتر لذت داره تا  کتاب داستان خوندن. نوشتن تو وبلاگ بیشتر لذت داره تا تمرین اسپیکینگ اما مطلبی  که در حاشیه میخواستم بگم:

همین الان که داشتم اسپیکینگ کار میکردم شوق زیادی داشتم چون:

قرار بود بعدش اینجا بنویسم. شوق نوشتن باعث شد زبان رو خیلی لذت بخش.. البت که حاشیه ی  ای  مث نوشتن مث ورزش کردن(مثلا قرار باشه بعد دو ساعت زبان خوندن ورزش کنید)و.. کرکره ی ضمیر خودآگاه رو کمی پایین میکشه و ناخودآگاه کمی بالا و این مطلوبه برا یادگیری زبان دوم  سوم چهارم. شاخه ها دارن اضافه میشن: تجربه بهم ثابت کرده که  زیاد جدی نگیرین به حرف ایرانی جماعت که تو فرومهای خارجی اموزش زبان، ادعا میکنن که چند زبان بلدن که حباب هایی هستن صرفا گنده.. ولی خارجی ها چرا. یه نمونه اماری کوچک بود صرفا. اما مطلبی که بیشتر مد نظرم بود و بهانه ی اصلی پست جاری:

1- من واقف هستم به ارزش تفاوت کلمات. مثلن تفاوت دلبستگی و وابستگی که فک کنم در دو تا از پستام اشاره کردم یا تفاوت واقع بینی و حقیقت بینی که در پاسخ به دو کامنت اشاره کردم و.. مثلن خیلی وقت ها کافیه تفاوت لطف و وظیفه رو به بعضی ها بگین تا قانع بشن. خیلی هم دوس دارم و دارم رشدش میدم.2- قبول دارم که باید دامنه وازگان رو زیاد کرد چه بومی چه .. 3- ولی نمیتونم  قبول کنم که اسیر واژه بازی بشیم. اگر داخل کتاب های جدید بگردیم شاید مثالی که پیرامون شوق و زبان و ورزش و نوشتن زدم  خلاصه بشه با یه تکنیک. مثلن تکنیک تکانه ذهنی( همینطوری گفتم. واقعا اگه اسم خاصی روش میذاشتن و میدونستم میگفتم) مهم اینه که از این ترفندها(با هر اسمی) بازم استفاده کنیم. امیدوارم  مطلب  جا افتاده باشه که من حس میکنم روح اینشتین رو شاد کردم گرچه فک نکنم  اگه مادربزرگ خدابیامرزم زنده بود متوجه منظور من میشد!

مرسی بابت کامنت خصوصی ات  و لطف داشتی بهم. 9 از 10 هم  بخاطر فریبا  و میکرواکشنش بیخیال میشم ولی به نظرم ماکرو اکشن هست دی

به قول یه نفری شبتون بهشت