آیا ما هنوز بچه ایم؟!

قبلن یه اشاره ای به کتاب"هوش اجتماعی" -social intelligence-دانیل گلمن داشتم و گفته بودم برا تقویت برون گرایی خیلی مناسبه. مرور می کردم  این کتاب رو برا بار دوم  که:

چار تا ازمایش در مورد کودکان انجام داده که من به دو مورد  اشاره میکنم به عنوان معرفی این کتاب:

 به پیشونی یه کودک 18 ماهه(ترجیحا دختر) یه چیزی یه برچسبی بچسبونید و مقابل آینه قرارش بدین. نتیجه ی این ازمایش میگه که کودکان زیر 18 ماه معمولا آینه رو چنگ می زنن و کودکان بالاتر از 18 ماه به پیشانی خود چنگ می زنن برا دراوردن اون برچسب. این یعنی قوه ی تشخیص خود از دیگران. من وجود دارم. تمییز خود از دیگران. پس چنین قوه ای در سنین 2 سالگی حاصل میشه. نتیجه ی فوق العاده مهمش اینه که آگاهی اجتماعی و درگیری اجتماعی، باعث میشه بیشتر خودمون رو بشناسیم که گلمن اشاره کرده.من هدفم از این پست این چیزا نیست.  عجالتا مورد بعدی رو داشته باشین:

جلوی کودک 18 ماهه دو نوع خوردنی قرار بدین. مثلن برش هایی از سیب و بیسکوییت. فرضا کودک سیب رو انتخاب کند. تنفر خودتون از سیب رو به نوعی به کودک نشان دهید. حالا هر دو خوردنی رو  دوباره جلوی کودک قرار بدین و بهش بگین:"به من میدی بخورم؟" نتایج میگه کودکان زیر 18 سیب میدن و بالای 18 سال بیسکوییت. یعنی کودک وقتی به سن دو سالگی رسید میتونه خواسته ی خودشو از خواسته دیگران تمییز بده. لزوما آنچه مطلوب ماست مطلوب دیگران نیست. لزوما انچه مطلوب ما نیست..

من هدفم از این پست این چیزا نیست. من تست های روانشناسی مث کهن الگو یونگ و امثالهم زیاد میزنم ولی این کتاب ها و این نوع بررسی ها واجب ترن.  چند ساله هستیم؟ آیا هنوز تشخیص نمیدیم که مطلوب ما با مطلوب دیگران ممکنه توفیر داشته باشه؟ آیا ما هنوز بچه ایم؟! ایا مغز ما هنوز رشد نکرده؟ ارتباط با دیگران باعث بیشتر خودمون رو بشناسیم. آیا هنوز تمام مشکلات رو در دیگران می بینیم صرفا؟ نباید به خودمون چنگ بزنیم؟..

کتاب خوبیه. سرشار از مطالب عصب شناسی.

عکس مربوط به پشت جلد کتاب هست.

انگلیسی  و آهسته و پیوسته:

I was telling about u to X. I said to her from outside u look almost  arrogant  and cold and your tongue is sharp but  from inside you are very good person with a big heart  and  sometime you can't make decision based on logic because you are too nice.